Nettle soup

Zupa z pokrzyw to tradycyjna potrawa, zazwyczaj spożywana wiosną i wczesnym latem, kiedy młode pąki tej rośliny są najbardziej aromatyczne. Ta zupa ma głębokie korzenie w różnych regionach, takich jak Skandynawia, Iran, Irlandia czy Europa Wschodnia, gdzie każda z tych lokalizacji wprowadza swoje unikalne modyfikacje do przepisu. Już w epoce brązu ludzie w Wielkiej Brytanii znali i cenili gulasz z pokrzyw.

W średniowiecznej Europie młode pokrzywy ceniono za ich właściwości lecznicze. Używano ich w leczeniu różnych dolegliwości, takich jak bóle stawów, artretyzm, katar sienny, a także jako środek moczopędny i oczyszczający krew. Również rdzenne plemiona amerykańskie rozpoznawały leczniczy potencjał pokrzyw. Pod względem wartości odżywczych, pokrzywy są prawdziwymi bombami witaminowymi, bogatymi w wapń, magnez, żelazo oraz witaminy A i B. Co ważne, gotowanie pokrzyw neutralizuje ich parzące właściwości, czyniąc je całkowicie bezpiecznymi i smacznymi w zupach lub herbatach.

Różne regiony mają swoje własne wersje zupy z pokrzyw. W Szwecji klasyczny przepis obejmuje blanszowanie pokrzyw, przygotowanie zasmażki, a następnie dodanie drobno posiekanych pokrzyw, ziół i innych składników. Zupę często dekoruje się gotowanymi jajkami lub łyżką crème fraîche. W rdzennej kuchni amerykańskiej pokrzywy często łączy się z dynią, bulionem, czosnkiem i cebulą, tworząc sycącą zupę. Tymczasem w irańskiej prowincji Mazandaran zupa z pokrzyw może zawierać czosnek, cebulę, ciecierzycę, kurkumę, ryż, soczewicę oraz pastę lub melasę z granatów, z różnymi wariacjami w zależności od lokalnych preferencji.