Skotniczka

Pręgowane pokrzewki pustynne to niewielkie ptaki, zamieszkujące pustynie Afryki i południowo-zachodniej Azji. Można je zwykle spotkać na terenach z rzadką roślinnością, takich jak obrzeża pustyń, obszary krzaczaste, wąwozy i kaniony. Chociaż zazwyczaj pozostają w jednym miejscu, mogą się nieco przemieszczać poza okresem lęgowym.

Te małe ptaki są dość charakterystyczne. Mają szaro-brązowe pióra na grzbiecie prążkowane ciemnym brązem, jasny pasek nad oczami (tzw. brewka) oraz cienką czarną linię przechodzącą przez oczy. A jeśli kiedykolwiek usłyszysz ptaka śpiewającego „zit-zit dweedle-doolredle-doleed”, to z pewnością jest to pręgowa pokrzewka pustynna.

Ptak ten preferuje otwarte obszary pustynne z nielicznymi krzewami, korytami wadi oraz strefami rumowisk, gdzie rośliny rosną w wąwozach i kanionach. Istnieje osiem podgatunków pręgowanej pokrzewki pustynnej, występujących w różnych regionach, m.in. w Maroku, Algierii, Egipcie, Izraelu, Arabii Saudyjskiej, Iranie i Afganistanie.

Podczas gniazdowania, pręgowa pokrzewka pustynna buduje przytulne kopulaste gniazda z trawy i gałązek, wyściełane piórami, futrem i puchem roślinnym. Jej dieta składa się głównie z owadów, ale zimą zjada również nasiona. Na szczęście, populacja tego ptaka jest stabilna lub tylko nieznacznie maleje, co sprawia, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody klasyfikuje go jako gatunek "najmniejszej troski".

Jeśli chodzi o jego miejsce w drzewie genealogicznym ptaków, pręgowa pokrzewka pustynna była wcześniej uważana za część rodziny Cisticolidae. Jednak po niedawnych aktualizacjach taksonomicznych, jest teraz klasyfikowana w własnej rodzinie, Scotocercidae. Pojawiają się także rozmowy wśród ekspertów dotyczące podziału pręgowanej pokrzewki pustynnej na dwa odrębne gatunki: pokrzewkę saharyjską i pokrzewkę lewantyńską.