Mantou

Mantou, szeroko znane jako chińskie bułeczki na parze, są ulubionym produktem spożywczym w północnych Chinach. Bułeczki te są przygotowywane z mąki pszennej, wody i środków spulchniających, a ich różnorodność obejmuje zarówno małe, puszyste bułeczki, jak i większe, bardziej gęste wersje. Historycznie, mantou, wraz z bing (rodzajem placka) i makaronem pszennym, stanowiło podstawę diety w północnych Chinach. W czasach przedprzemysłowych biała mąka była kosztowna, więc mantou często uchodziły za luksusowy posiłek.

Pochodzenie mantou sięga czasów starożytnych chin, prawdopodobnie aż do dynastii Zhou, a ich popularność znacznie wzrosła podczas dynastii Han. Wersja mantou z nadzieniem, dziś znana jako baozi, została prawdopodobnie wprowadzona do Azji Centralnej i Wschodniej przez Mongołów podczas dynastii Yuan.

Legenda związana z nazwą "mantou" jest intrygująca. Opowiada o Zhuge Liangu, znanym strategu z okresu Trzech Królestw. Według historii, podczas jednej z wypraw wojskowych musiał uspokoić bóstwo rzeki. Aby to uczynić, stworzył bułeczki przypominające ludzkie głowy i wrzucił je do wody. Ten akt miał rzekomo dać początek nazwie "mantou".

Z czasem znaczenie mantou uległo ewolucji. W niektórych regionach termin ten odnosi się zarówno do bułeczek z nadzieniem, jak i bez, podczas gdy w innych oznacza wyłącznie bułeczki bez nadzienia. Termin "baozi" zaczął być używany w okresie dynastii Song w odniesieniu do bułeczek z nadzieniem. Obecnie mantou i jego różnorodne wersje są popularne na całym świecie, a podobne nadziewane pierożki pojawiają się także w kuchniach tureckiej, perskiej, uzbeckiej, koreańskiej i innych.