Wotou

Wotou, znane również jako chiński chleb kukurydziany, to wyjątkowy chleb na parze wykonany z mąki kukurydzianej, pochodzący z północnych Chin. Jego nazwa oznacza "gniazdko", co jest uzasadnione jego pustym, stożkowym kształtem przypominającym ptasie gniazdo.

Początkowo wotou było prostym i tanim pożywieniem, często spożywanym przez ubogich. Jednak jego popularność znacznie wzrosła, gdy zyskało uznanie w kuchni cesarskiej. Według legendy, podczas burzliwych czasów Bitwy o Pekin w 1900 roku, Cesarzowa Wdowa Cixi, będąc na wygnaniu, otrzymała bułki kukurydziane, które bardzo jej smakowały. To przypadkowe spotkanie doprowadziło do stworzenia eleganckiej, złocistej bułki wotou, która stała się cesarskim przysmakiem.

Znane obecnie jako "Królewskie Wotou", to pieczywo przeszło długą drogę, ewoluując od skromnych początków do prestiżowego dania. Tradycyjnie było przygotowywane z mieszanki mąki jaglanej, sojowej i innych składników, formowane w charakterystyczny stożkowy kształt. Dodatek sody oczyszczonej pomagał uczynić chleb lżejszym, co zostało odnotowane w Chińskim Dzienniku Ekonomicznym. Kształt wotou był często porównywany do stożkowego dachu świątyni, a w różnych tekstach określano go mianem "chleba z mąki kukurydziano-sojowej" i "chleba z mąki fasolowo-jaglanej".

Podróż wotou od prostego pokarmu do symbolu dziedzictwa kulturowego i kulinarnej innowacji podkreśla jego bogatą historię i znaczenie w chińskiej kuchni.