Mauzoleum w Halikarnasie

Mauzoleum w Halikarnasie, znane również jako Grobowiec Mauzolosa, było imponującym grobowcem zbudowanym między 353 a 350 rokiem p.n.e. w Halikarnasie dla Mauzolosa, satrapy w Imperium Achemenidów, oraz jego żony i siostry Artemizji II z Karii. Zaprojektowane przez greckich architektów Satyrusa i Pythiosa z Priene, to wspaniałe dzieło posiadało misternie wykonane reliefy rzeźbiarskie na wszystkich czterech bokach, stworzone przez wybitnych greckich rzeźbiarzy: Leocharesa, Bryaksisa, Skopasa z Paros i Timoteusza. Było uznawane za arcydzieło architektury i zdobyło miejsce jako jeden z Siedmiu Cudów Świata Antycznego.

Mauzolos rządził małym królestwem w Karii i znacznie rozszerzył swoje terytorium, wybierając Halikarnas na swoją nową stolicę. Po jego śmierci Artemizja przejęła budowę Mauzoleum, nie szczędząc środków na uczczenie jego pamięci. Grobowiec został bogato ozdobiony posągami, schodami otoczonymi kamiennymi lwami oraz dachem w kształcie piramidy, zwieńczonym kwadrygą (czterokonnym rydwanem).

Mauzoleum stało dumnie przez wieki, aż seria trzęsień ziemi między XII a XV wiekiem doprowadziła do jego zniszczenia. Z czasem kamienie z ruin zostały wykorzystane do umocnienia zamku w Bodrum. W XIX wieku wykopaliska odkryły różne artefakty i posągi z Mauzoleum, z których niektóre są obecnie eksponowane w muzeach.

Wpływ Mauzoleum można wciąż dostrzec we współczesnej architekturze, inspirując budynki takie jak PNC Tower w Cincinnati i Los Angeles City Hall. Jego dziedzictwo żyje dalej dzięki swojemu wpływowi na projektowanie architektoniczne, jak również poprzez jego reprezentację w relacjach historycznych i odkryciach archeologicznych.