Majna szara

Myna dżunglowa, efektowny przedstawiciel rodziny szpaków, jest szeroko rozpowszechniona na większości obszaru Subkontynentu Indyjskiego, choć unika bardziej suchych regionów Indii. Jedną z jej charakterystycznych cech jest kępka piór na czole, tworząca wyrazisty grzebień czołowy. Ten ptak dotarł do różnych części świata, czasem przypadkowo, a innym razem celowo.

Mierzące około 23 centymetry myny dżunglowe mają szare upierzenie, które ciemnieje na głowie i skrzydłach. Ich jaskrawożółty dziób i nogi, w połączeniu z charakterystyczną kępką piór, sprawiają, że są łatwe do rozpoznania.

Jeśli chodzi o ich odgłosy, myny dżunglowe wydają dźwięki o wyższym tonie w porównaniu do myny pospolitej. Należą do kladu Acridotheres i brak im niektórych adaptacji spotykanych u innych szpaków. Co ciekawe, różne populacje myny dżunglowej wykazują różnice w upierzeniu oraz w kolorze tęczówki.

Te ptaki są powszechnie spotykane w tropikalnej południowej Azji, doskonale przystosowane do lasów, terenów uprawnych i obszarów blisko otwartych wód. Są wszystkożerne, jedząc zróżnicowaną dietę obejmującą owady, owoce, nasiona i nektar. Często można je zobaczyć żerujące na ziemi, czasami w towarzystwie innych gatunków myny.

Podczas letniego sezonu lęgowego myny dżunglowe szukają naturalnych dziupli do gniazdowania, takich jak otwory w drzewach, czy też struktury zbudowane przez człowieka. Znane są również ze swoich zwyczajów wspólnego nocowania, często gromadząc się na polach trzciny cukrowej i w zaroślach trzcinowych.