Statue of Ebih-Il

Posąg Ebih-Il to niezwykły artefakt z XXV wieku p.n.e., przedstawiający postać modlącego się Ebih-Il, który był nadzorcą starożytnego miasta-państwa Mari, położonego na terenie dzisiejszej wschodniej Syrii. Wykonany z gipsu i ozdobiony inkrustacjami z łupku, muszli i lapis lazuli, posąg został odkryty w Świątyni Isztar w Mari przez francuskiego archeologa André Parrota. Obecnie można go podziwiać w Musée du Louvre, gdzie jest ceniony za wyjątkowe rzemiosło, doskonały stan zachowania i ekspresyjny styl.

Rzeźba została wykonana z gładkiego, transparentnego alabastru i przedstawia mężczyznę siedzącego na wiklinowym stołku w modlitewnej pozie, z rękami złożonymi na piersi — w geście oddania. Jego ogolona głowa, misternie wykonana broda z inkrustacjami oraz starannie rzeźbione rysy twarzy są podkreślone przez szczegółowe niebieskie oczy wykonane z łupku, muszli i lapis lazuli, co świadczy o wyjątkowych umiejętnościach artysty. Mężczyzna nosi ceremonialną spódnicę w stylu sumeryjskim wykonaną z runa, przypuszczalnie z owczej lub koziej skóry, z detalami takimi jak ogon z tyłu. Na plecach znajduje się inskrypcja w proto-pismie klinowym, identyfikująca postać jako Ebih-Il, dedykowaną Isztar Virile.

Zespół Parrota znalazł posąg w dwóch częściach: głowa była na zewnętrznym dziedzińcu Świątyni Isztar, a ciało, wraz z mniejszym posągiem króla Lamgi-Mari, w pobliżu. Posąg doznał pewnych uszkodzeń, z lewym ramieniem i łokciem złamanymi oraz podstawą prawego łokcia roztrzaskaną w momencie odkrycia. To odkrycie było jednym z najważniejszych momentów wykopalisk w Mari, które rozpoczęły się zimą 1933 roku, a posąg został odnaleziony w styczniu 1934 roku.

Posąg Ebih-Il to nie tylko znalezisko archeologiczne; oferuje fascynujący wgląd w starożytną sztukę, praktyki religijne i symbolikę kulturową cywilizacji Mari.