Wonoboyo hoard

Skarb Wonoboyo to wyjątkowe znalezisko archeologiczne pochodzące z IX-wiecznego Królestwa Medang na środkowej Jawie w Indonezji. Został odkryty w październiku 1990 roku w małej wiosce Plosokuning, we wsi Wonoboyo, Klaten, niedaleko Prambanan, podczas projektu irygacyjnego. Pracownicy natrafili na trzy duże słoje terakotowe wypełnione ponad 1000 ceremonialnymi przedmiotami, w tym misami, chochlami, bransoletami na ramię, pierścionkami, talerzami, kolczykami i monetami.

Łączna waga skarbu wynosi 16,9 kilograma, z czego 14,9 kilograma to złoto, a 2 kilogramy to srebro. Wśród fascynujących artefaktów można znaleźć złotą misę z misternymi scenami z Ramajany, złotą tacę oraz różne inne ozdobne przedmioty. Obecnie te skarby są przechowywane w Narodowym Muzeum Indonezji w Dżakarcie, a ich replika jest wystawiona w muzeum w Prambanan.

Odkrycie to jest uważane za jedno z najważniejszych znalezisk archeologicznych w Indonezji, rzucając światło na bogactwo, gospodarkę, sztukę i kulturę IX-wiecznego jawajskiego Królestwa Medang. Artefakty te ukazują wyjątkowe umiejętności starożytnych jawajskich złotników, charakteryzujące się detalicznymi grawerunkami i inskrypcjami. Jedna z znanych inskrypcji zawiera skrypt "ta", który był jednostką walutową w starożytnej Jawie. Uważa się, że skarb pochodzi z czasów panowania króla Balitunga (899–911) i przypuszcza się, że należał do szlachcica lub członka rodziny królewskiej.