Placki ziemniaczane

Placki ziemniaczane, znane pod różnymi nazwami, takimi jak draniki, deruny, latkes, raggmunk czy boxty, to pyszna przekąska przygotowywana z tartych lub mielonych ziemniaków. Do masy ziemniaczanej dodaje się składniki takie jak mąka pszenna, jajko, a czasem nawet mus jabłkowy. Te wytrawne placki mogą być doprawiane czosnkiem, cebulą lub innymi przyprawami i zazwyczaj podawane są z różnorodnymi dodatkami. To danie ma wiele wariantów w kuchniach europejskich, w tym niemieckiej, holenderskiej, białoruskiej, węgierskiej, żydowskiej, łotewskiej, polskiej, rosyjskiej, słowackiej i ukraińskiej tradycji.

W Niemczech placki ziemniaczane zajmują ważne miejsce w menu na targach i festiwalach, często serwowane z musem jabłkowym lub słodkimi dodatkami. W Wielkiej Brytanii placki ziemniaczane cieszą się popularnością, z unikalnymi regionalnymi wariantami, takimi jak tattie fish w hrabstwie Durham. Irlandia ma swoją własną wersję zwaną boxty, czyli tradycyjny placek ziemniaczany robiony z maślanki i sody oczyszczonej. Żydowskie latkes to ulubione danie na Chanukę, tradycyjnie przygotowywane z ziemniaków, ale czasami zawierające inne warzywa lub sery.

W Korei można znaleźć gamja-jeon, doprawiany placek ziemniaczany podawany z sosem sojowym. Szwecja oferuje cztery różne rodzaje placków ziemniaczanych: raggmunkar, potatisplättar, rårakor i potatisbullar, każdy przygotowywany w inny sposób i często serwowany z boczkiem oraz dżemem z borówki brusznicy. Polskie placki ziemniaczane są zazwyczaj podawane z różnorodnymi sosami lub serami i zajmują szczególne miejsce w polskiej historii kulinarnej.

Poza Europą placki ziemniaczane pojawiają się w Iranie jako kuku sib-zamini oraz w Czechach jako bramborák. To wszechstronne danie podróżowało po całym świecie, stając się pocieszającym i popularnym posiłkiem w wielu kulturach.