Mujaddara

Mujaddara to przepyszne danie z gotowanej soczewicy zmieszanej z ziarnem, zazwyczaj ryżem, posypane smażoną cebulą. Nazwa "Mujaddara" pochodzi od arabskiego słowa oznaczającego "dziobaty" co opisuje wygląd soczewicy w ryżu. Danie ma bogatą historię, a najstarszy znany przepis pochodzi z 1226 roku z książki kucharskiej "Kitab al-Tabikh" autorstwa al-Baghdadiego z Iraku. Początkowo zawierało ryż, soczewicę i mięso, i było serwowane podczas uroczystości. Z czasem ewoluowało w podstawowe danie dla ubogich, i uważa się, że jest pochodną biblijnego "misu soczewicy" który Jakub użył, aby kupić pierworództwo Ezawa.

W całym Bliskim Wschodzie można znaleźć różne warianty Mujaddary, każdy z unikalnym akcentem. Na przykład w Libanie może być podawana zarówno jako purée, jak i z całymi ziarnami i soczewicą. W Izraelu i na Terytoriach Palestyńskich czasami zamiast ryżu używa się bulguru. Danie często jest ozdabiane karmelizowaną cebulą i podawane z jogurtem.

Mujaddara zajmuje szczególne miejsce w wielu kulturach. Arabscy chrześcijanie tradycyjnie jedzą ją podczas Wielkiego Postu, podczas gdy społeczności żydowskie pochodzenia bliskowschodniego również ją uwielbiają, często przygotowując ją z ryżem. W niektórych tradycjach żydowskich znana jest jako "ulubione danie Ezawa" i zazwyczaj spożywana na gorąco w czwartkowe wieczory oraz na zimno w niedziele.

Podobne dania można znaleźć w różnych kuchniach na całym świecie. W Egipcie jest kushari, które łączy soczewicę, ryż, makaron i sos pomidorowy. W Indiach podobne danie, zwane khichdi, składa się z soczewicy i ryżu. W kuchni irańskiej jest Addas Polo, kolejna kombinacja ryżu i soczewicy. A w kuchni cypryjskiej "fakes moutzentra" to bliski krewny Mujaddary, składający się z soczewicy i ryżu.