Kimjang

Gimjang, zwane również kimjang, to ceniona koreańska tradycja przygotowywania i przechowywania kimchi – pikantnej, fermentowanej potrawy z warzyw, szczególnie w okresie zimowym. Podczas gdy świeże kimchi przygotowuje się latem z sezonowych warzyw, gimjang polega na sporządzaniu dużych partii kimchi przez cały miesiąc, zaczynając od dziesiątego miesiąca księżycowego, aby wystarczyło na zimowe miesiące. Ta starożytna praktyka została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO w grudniu 2013 roku.

Kimchi jest podstawą kuchni koreańskiej i towarzyszy różnym posiłkom. Przepisy na kimchi sięgają co najmniej XIII wieku; początkowo zawierało ono warzywa, solanki i alkohol. W XVII wieku wprowadzono czerwoną paprykę, która nadała kimchi charakterystyczny pikantny smak. Dziś głównymi składnikami są kapusta pekińska i biała rzodkiew, ale istnieje niezliczona ilość wariacji, w tym kimchi z rzepą, porami, marchewką i czosnkiem.

Chłodniejsza pogoda w listopadzie oznacza początek sezonu gimjang. Ten pracochłonny proces gromadzi rodziny, przyjaciół i sąsiadów, którzy wspólnie kroją, myją, solą i fermentują warzywa. Historycznie, przechowywanie kimchi stanowiło wyzwanie - zamarzało na mrozie i nadmiernie fermentowało w cieple. Aby temu zaradzić, Koreańczycy zakopywali gliniane słoje pod ziemią, aby utrzymać stabilną temperaturę. Nawet przy nowoczesnych metodach chłodzenia, tradycja gimjang nadal trwa, a wiele osób używa specjalnych lodówek przeznaczonych wyłącznie do kimchi.

Uznając kulturowe znaczenie kimchi, Seul otworzył jedyne na świecie muzeum kimchi, aby celebrować jego różne rodzaje i edukować odwiedzających na temat gimjang. Mimo że spożycie kimchi spadło, Koreańczycy wciąż konsumują go w dużych ilościach, średnio około 25 kilogramów na osobę rocznie.