Namul

W koreańskiej kuchni "namul" odnosi się do różnych jadalnych traw, liści i przyprawionych potraw ziołowych przyrządzanych z tych składników. Istnieje wiele rodzajów namul, w tym dzikie zieleniny znane jako san-namul oraz wiosenne warzywa określane jako bom-namul. Podczas Daeboreum, święta pierwszej pełni księżyca w roku, tradycją jest, że Koreańczycy spożywają boreum-namul z ryżem z pięciu zbóż, aby przygotować się na letnie upały.

Potrawy namul mogą być przygotowywane z szerokiej gamy składników, takich jak warzywa, zioła, zieleniny, korzenie, liście, łodygi, nasiona, kiełki, kwiaty, owoce, wodorosty, grzyby, a nawet produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak ścięgna wołowe. Metody przygotowania są zróżnicowane i mogą obejmować blanszowanie, gotowanie, smażenie, sauteowanie, fermentację, suszenie lub gotowanie na parze. Te przyprawione potrawy mogą być aromatyzowane różnymi składnikami, takimi jak sól, ocet, olej sezamowy, olej z perilli, sos sojowy, doenjang (pasta sojowa), gochujang (pasta chili) i inne przyprawy.

Namul często podaje się jako banchan, czyli przystawki towarzyszące głównym daniom, takim jak ryż. Nie jest rzadkością, aby w jednym posiłku podano kilka rodzajów namul jako banchan. Nazwy tych potraw zazwyczaj odzwierciedlają ich główne składniki i metody przygotowania. Na przykład potrawa z chamnamul może być nazywana chamnamulmuchim, podczas gdy potrawa z surowej rzodkwi jest znana jako musaengchae.