Kumys

Kumis to tradycyjny fermentowany napój mleczny, zazwyczaj produkowany z mleka klaczy, choć można spotkać również wersje z mleka oślego. Jest to popularny napój wśród różnych grup Azji Środkowej, takich jak Kazachowie, Baszkirowie, Kałmucy, Kirgizi, Mongołowie i Jakuci, którzy wywodzą się z ludów tureckich, Huno-Bułgarów i Mongołów. Kumis można porównać do kefiru, ale zamiast stosować ziarna kefiru, używa się płynnego startera. Ponieważ mleko klaczy zawiera więcej cukrów w porównaniu do mleka krowiego lub koziego, kumis ma wyższą zawartość alkoholu po fermentacji.

Ze względu na trudność w pozyskaniu mleka klaczy, w produkcji na dużą skalę często zastępuje się je mlekiem krowim. Mleko krowie jest bogatsze w tłuszcz i białko, ale zawiera mniej laktozy niż mleko klaczy. Nazwa "kumis" pochodzi od tureckiego słowa "kımız", a tradycja jego przygotowywania sięga głęboko w przeszłość. Aby zrobić kumis, surowe mleko klaczy jest fermentowane przez kilka godzin lub dni, co skutkuje powstaniem lekko alkoholowego, delikatnie musującego napoju.

Kumis ma bogatą historię kulturową, szczególnie w Azji Środkowej, Mongolii i Chinach. Jest spożywany od wieków i jest ściśle związany z nomadycznym stylem życia. Napój jest często postrzegany jako symbol gościnności i różnorodności kulturowej. Tradycyjnie podawany jest na zimno w małych filiżankach i ma lekko kwaśny smak z delikatnym alkoholowym akcentem.