Bolillo

Bolillo, znany także jako pan francés, to popularny rodzaj chleba wywodzący się z Meksyku, który zdobył uznanie również w Ameryce Środkowej. Można go porównać do krótszej, lekko odmiennej wersji francuskiej bagietki. Zazwyczaj wypiekany w kamiennym piecu, bolillo charakteryzuje się przyjemnie chrupiącą skórką i miękkim, puszystym wnętrzem zwanym migajón. Ma około 15 centymetrów długości i owalny kształt, z charakterystycznym nacięciem na górze, które umożliwia ucieczkę pary podczas pieczenia.

Bolillo zostało po raz pierwszy wprowadzone w mieście Meksyk w latach 60. XIX wieku przez kucharzy cesarza Maksymiliana. Chleb szybko zyskał popularność w całym kraju i stał się podstawowym elementem kuchni meksykańskiej. Często używany jest do przygotowywania pysznych tortas i molletes.

Istnieją również smakowite wariacje bolillo. Na przykład telera to delikatniejsza i czasem słodsza wersja. Inne wariacje mogą zawierać składniki takie jak pełne ziarno, zarodki pszenne czy len. W zależności od regionu, bolillo może być znane pod różnymi nazwami. W Jukatanie nazywa się barras; w Guadalajarze i Sonorze znane jest jako birotes; a w różnych częściach Meksyku może być określane jako pan blanco lub pan francés.

W Ameryce Środkowej, zwłaszcza w Salwadorze, bolillo również nosi nazwę pan francés. Panama ma swoją własną wersję tego chleba, zwaną flauta, która jest dłuższa, podczas gdy ich pan francés to cieńsza, bardziej chrupiąca bagietka. W Brazylii podobny chleb jest znany jako pão francês lub pão de sal, a na Filipinach znajdziesz podobny chleb zwany pan de sal.

Co ciekawe, w niektórych regionach Meksyku i Stanów Zjednoczonych termin "bolillo" jest używany jako slang odnoszący się do Anglosasów lub osób o jasnej karnacji, podobnie jak słowa gringo czy gabacho. Znaczenie tego slangu może się różnić w zależności od kontekstu i lokalizacji. Dodatkowo, zwrot "puro bolillo" to potoczne określenie oznaczające "tylko francuski chleb", co jest odpowiednikiem angielskiego slangu "zilch", oznaczającego "nic".