Brudnica nieparka

Lymantria dispar dispar, powszechnie znana jako brudnica nieparka, europejska brudnica nieparka lub północnoamerykańska brudnica nieparka, jest ćmą z rodziny Erebidae. Pochodząca z Eurazji, jej zasięg obecnie obejmuje Europę, Afrykę i Amerykę Północną. Po raz pierwszy opisana przez Karola Linneusza w 1758 roku, jej klasyfikacja ewoluowała w wyniku zmian taksonomicznych, ostatecznie uznawana jest za podgatunek Lymantria dispar.

Ta ćma jest znana z larw, które pożerają liście ponad 500 gatunków drzew, krzewów i innych roślin. Czyni ją to jednym z najbardziej destrukcyjnych szkodników dla drzew liściastych we wschodnich Stanach Zjednoczonych i jednym ze 100 najbardziej niszczycielskich gatunków inwazyjnych na świecie.

Na przestrzeni lat klasyfikacja brudnicy nieparki zmieniała się, obejmując takie rodziny jak Lymantriidae, Noctuidae, a ostatecznie Erebidae. Należy do rzędu Lepidoptera, rodziny Lymantriidae oraz podrodziny Lymantriinae.

Brudnica nieparka przechodzi przez cykl życiowy obejmujący stadia jaja, larwy, poczwarki i dorosłego osobnika. Larwy są szczególnie problematyczne, ponieważ ogołacają liście wielu gatunków drzew, zakłócając ekosystemy leśne. Na populacje brudnicy nieparki wpływa wiele czynników, takich jak nawyki żywieniowe, drapieżnictwo przez ptaki i ssaki oraz obecność patogenów i pasożytów.

Wpływ brudnicy nieparki jest znaczący, prowadząc do powszechnego defoliacji drzew, strat ekonomicznych i negatywnych skutków dla ptaków zamieszkujących lasy. Dodatkowo, włoski gąsienicy mogą powodować wysypki skórne przypominające reakcje na trujący bluszcz u niektórych osób. Znajomość cyklu życiowego, zachowań i wpływu brudnicy nieparki jest niezbędna do opracowania skutecznych strategii zarządzania tym szkodnikiem.