Czak-czak

Czak-czak – tradycjonalny deser tatarski, kawałeczki ciasta usmażone na głębokim tłuszczu i sklejone miodem, czasem z dodatkiem bakalii. Narodowa słodka potrawa w Tatarstanie, Baszkortostanie, popularna również w Azji Środkowej, w Karaczajo-Czerkiesji, a także wśród polskich Tatarów z Podlasia.

Według legend, Tatarzy sztukę przygotowywania czak-czaka przejęli od Bułgarów (nadwołżańskich). Legenda mówi, że pewnego dnia bułgarski chan postanowił ożenić jedynego syna i szukał nowej potrawy na wesele, która będzie prosta do przygotowania, pożywna, nie będzie się szybko psuła i będzie ją można nie tylko podać gościom przy weselnym stole, ale także wysłać jako prezent do odległych krajów. Warunki te spełnił czak-czak z mąki, jajek, miodu przygotowany przez żonę jednego z pasterzy.

Nazwę „czak-czak” można przetłumaczyć jako „tylko trochę”.