Czak-czak

Çäkçäk, znane również jako chak-chak, to popularny tradycyjny tatarski przysmak, szczególnie ceniony w Tatarstanie i Baszkirii. Jest uznawany za narodowy słodycz Tatarstanu w Rosji. Ten smakowity deser przygotowuje się poprzez krojenie ciasta bezdrożdżowego na małe kuleczki, smażenie ich na głębokim oleju, a następnie układanie w stos. Cała magia dzieje się wtedy, gdy gorący miód jest wylewany na smażone kulki, które następnie pozostawia się do ostygnięcia i stwardnienia. Często dodaje się takie dodatki jak orzechy laskowe czy suszone owoce, które mogą też służyć jako dekoracja.

Istnieją różne odmiany çäkçäk w zależności od wpływów regionalnych. Na przykład, gdy ciasto jest smażone w formie makaronu, nazywane jest Boxara käläwäse. Kazachska wersja, shek-shek, jest bardzo podobna do Boxara käläwäse. W Uzbekistanie można znaleźć chak-chak w formie półokrągłych kulek, makaronu i płatków. Tadżycka wersja oferuje zarówno kulki, jak i makaron.

Tradycyjny weselny çäkçäk jest zazwyczaj większy i ozdobiony cukierkami oraz drażetkami, co czyni go festywnym centrum uroczystości. Ciekawostką z historii çäkçäk jest stworzenie największej na świecie wersji tego przysmaku, ważącej imponujące 1000 kg, podczas obchodów tysiąclecia Kazania 29 sierpnia 2005 roku.