Gallo pinto

Gallo pinto, czasem zapisywane jako gallopinto, to uwielbiane tradycyjne danie z Ameryki Środkowej, które wyróżnia się prostym, lecz smakowitym połączeniem ryżu i fasoli. Fasolę gotuje się do momentu, aż większość płynu zostanie wchłonięta, a następnie miesza się ją z ugotowanym ryżem, dodając do potrawy składniki takie jak papryka, cebula i czosnek. Nazwa "gallo pinto" oznacza w języku hiszpańskim "nakrapiany kogut", co odnosi się do nakrapianego wyglądu dania, wynikającego z mieszanki ryżu oraz czarnej lub czerwonej fasoli.

Między Kostaryką a Nikaraguą toczy się nieustanny, przyjazny spór o to, które z tych państw może uznawać gallo pinto za swoje. Danie to jest prawdziwym tyglem kulturowym, łączącym rdzenną technikę uprawy fasoli z hiszpańskim wprowadzeniem ryżu. Kuchnia afrykańska również miała wpływ na przygotowanie gallo pinto. Kiedy Hiszpanie sprowadzili ryż do obu Ameryk, szybko stał się on podstawowym produktem spożywczym, szczególnie w Ameryce Środkowej. Wspólne wysiłki Afrykanów i rdzennych mieszkańców w uprawie ryżu i fasoli zaowocowały powstaniem różnorodnych dań ryżowo-fasolowych w całym regionie.

Można znaleźć wiele wersji gallo pinto w obu Amerykach, każda z własnym unikalnym charakterem. W Kostaryce na przykład istnieją trzy główne regionalne warianty, różniące się przyprawami i metodami przygotowania. Inne kraje, takie jak Kuba, Dominikana, Salwador, Gwatemala, Honduras, Jamajka, Meksyk, Panama, Peru, Portoryko, Trynidad i Tobago oraz Wenezuela, również posiadają swoje wersje dań z ryżu i fasoli. Choć potrawy te mogą się różnić składnikami i stylami gotowania, wszystkie mają wspólne dziedzictwo kulinarne.