Pillar coral

Korale filarowe, naukowo znane jako Dendrogyra cylindrus, to fascynujący gatunek twardych koralowców, który można spotkać w zachodnim Oceanie Atlantyckim i Morzu Karaibskim. Jest to jedyny przedstawiciel rodzaju Dendrogyra, łatwo rozpoznawalny dzięki unikalnemu wzorcowi wzrostu przypominającemu palce lub cygara, bez wtórnych rozgałęzień. Te kolumny mogą osiągać imponujące wysokości do 3 metrów i zazwyczaj mają ponad 10 cm szerokości. Co ciekawe, polipy korala filarowego są widoczne w ciągu dnia, nadając mu futrzasty wygląd dzięki falującym czułkom.

Korale filarowe rozwijają się w ciepłych wodach, zazwyczaj na głębokościach od 1 do 20 metrów. Najczęściej można je spotkać w miejscach takich jak Bahamy i północne wybrzeże Jamajki. Niestety, kiedyś były bardziej powszechne u wybrzeży Florydy, ale nadmierne zbieranie doprowadziło tam do spadku ich liczebności. Nie znajdziesz korala filarowego na Bermudach, w Panamie ani Kolumbii.

Korale filarowe są gatunkiem zooxanthellate, co oznacza, że mają symbiotyczny związek z glonami dinoflagellatowymi. Glony te pomagają koralom zdobywać składniki odżywcze poprzez fotosyntezę. Chociaż rosną powoli, korale filarowe mogą żyć długo i regenerować nowe filary, jeśli kolonia zostanie uszkodzona. Rozmnażają się przez uwalnianie gamet do wody, z których larwy osiadają na dnie morskim, aby zacząć tworzyć nowe kolonie.

Czerwona Lista IUCN klasyfikuje korale filarowe jako "wrażliwe". Wynika to z kilku czynników: niskiego wskaźnika rekrutacji i przeżywalności młodych, podatności na blaknięcie i białą plagę, a także zagrożeń ze strony huraganów i burz tropikalnych. Pomimo tych wyzwań, korale filarowe mogą regenerować się z połamanych fragmentów, a działania ochronne w parkach morskich pomagają chronić je przed zakłóceniami ze strony człowieka. Jednak pojawienie się choroby utraty tkanki koralowców kamiennych stanowi nowe zagrożenie, które może prowadzić do lokalnych wyginięć i mieć znaczący wpływ na populacje korali filarowych.