Elkhorn coral

Rogowa koralowina, kluczowy gatunek budujący rafy w regionie Karaibów, jest łatwo rozpoznawalna dzięki swojej rozgałęzionej strukturze przypominającej poroże łosia. Ten unikalny kształt zapewnia niezbędne siedlisko i schronienie dla wielu gatunków zamieszkujących rafy. Znana ze swojego szybkiego wzrostu, rogowa koralowina może rozmnażać się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo, przy czym fragmentacja jest bardziej powszechną metodą.

Niestety, populacje rogowej koralowiny drastycznie spadły od lat 80., z szacowanym spadkiem liczebności o 97% w latach 1980-2006. Ten dramatyczny spadek jest wynikiem kombinacji chorób, nadmiernego wzrostu glonów, zmian klimatycznych, zakwaszenia oceanów i działalności człowieka. W rezultacie, w 2006 roku rogowa koralowina została zaklasyfikowana jako gatunek zagrożony na mocy Ustawy o gatunkach zagrożonych (Endangered Species Act, ESA).

Rogowa koralowina silnie polega na fotosyntetyzujących glonach zwanych zooksantellami, które dostarczają jej niezbędnych składników odżywczych, co sprawia, że jest uzależniona od światła słonecznego. Ponadto, filtruje wodę, aby uzupełnić swoją dietę, gdy warunki wodne nie są idealne. Te koralowiny zazwyczaj występują w płytkich wodach, aby maksymalizować ekspozycję na światło potrzebne do fotosyntezy.

Rogowa koralowina jest kluczowa dla ekosystemów raf koralowych. Zapewnia siedlisko dla różnych gatunków morskich, zwiększa różnorodność biologiczną raf i oferuje ochronę wybrzeży przed burzami. Pomimo jej znaczenia, rogowa koralowina stoi w obliczu licznych zagrożeń, w tym zmian klimatycznych, zakwaszenia oceanów, nadmiernego rybołówstwa, zanieczyszczenia wód i chorób.

Aby chronić rogową koralowinę, podejmowane są różne działania ochronne. Obejmują one wyznaczanie krytycznych siedlisk, realizację projektów odtworzeniowych oraz inicjatyw rehabilitacyjnych. W 2015 roku Narodowa Służba Rybołówstwa Morskiego (National Marine Fisheries Service, NMFS) opublikowała plan odbudowy, mający na celu zwiększenie liczebności gatunku i zachowanie różnorodności genetycznej. Prowadzone projekty obejmują tworzenie obszarów chronionych oraz „sztucznych przedszkoli” koralowców, które wspierają wzrost i rozmnażanie tych organizmów.

Pomimo tych wysiłków, populacje rogowej koralowiny nadal maleją, co podkreśla potrzebę dalszych działań. Gatunek pozostaje wymieniony jako zagrożony na mocy Ustawy o gatunkach zagrożonych, a ciągłe monitorowanie i innowacyjne strategie ochrony są niezbędne, aby zapewnić przetrwanie i zdrowie ekosystemów raf koralowych.